ΝΟΣΟΣ PEYRONIE (ΙΝΩΔΗΣ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΠΕΟΥΣ)

Βρίσκεστε εδώ : Αρχική Σελίδα / Ουρολογικές παθήσεις / Νόσος του Peryronie

Περιγραφή

Χαρακτηρίζεται από κάμψη και γωνίωση του πέους κατά την στύση, λόγψ σχηματισμού μιας σκληρής ινώδους πλάκας κάτω από το δέρμα.

Συμπτώματα της νόσου Peyronie:

• Επώδυνη στύση
• Κάμψη του πέους κατά την στύση, ψηλάφηση σκληρής πλάκας
• Πόνος κατά την επαφή (στα προχωρημένα στάδια της νόσου)
• Συρρίκνωση και μίκρυνση στο μέγεθος του πέους.

Η κλινική εικόνα της ν. Peyronie ποικίλει από άτομο σε άτομο όπως και η σοβαρότητα των εκδηλώσεων της. Σε ένα ποσοστό ασθενών η νόσος υποχωρεί από μόνη της μετά πάροδο 6-12 μηνών.
Η παραμόρφωση που προκαλεί η ν. Peyronie μπορεί να είναι σημαντική και να προκαλέσει ακόμη και μείωση του μήκους του πέους. Επίσης, μπορεί να υπάρξει πόνος κατά την διάρκεια της στύσης. Υπολογίζεται ότι 30% των ασθενών με την νόσο αντιμετωπίζουν τελικά πρόβλημα Στυτικής δυσλειτουργείας.

Που οφείλεται;

Μία σαφής εξήγηση και κατανόηση των μηχανισμών που προκαλούν την ν. Peyronie δεν υπάρχει μέχρι και σήμερα. Θεωρίες που έχουν κατά καιρούς διατυπωθεί είναι:

• 1) Θεωρία τραυματισμού του πέους κατά την σεξουαλική επαφή
• 2) Αυτοάνοσος θεωρία
• 3) Κληρονομούμενη διαταραχή στο σχηματισμό κολλαγόνου

Ποια είναι η θεραπεία;

Ορισμένοι άνδρες με την νόσο του Peyronie δεν χρειάζονται καμιά θεραπεία. Αυτόματη ύφεση ή πλήρης ίαση της νόσου συμβαίνει στο 10-20% των ασθενών.
Η αντιμετώπιση της νόσου είναι απαραίτητη όταν η κάμψη του πέους είναι τέτοια που εμποδίζει την είσοδο στον κόλπο κατά τη σεξουαλική επαφή ή όταν η στύση συνοδεύεται από πόνο. Η θεραπεία μπορεί να είναι φαρμακευτική ή χειρουργική. Η θεραπεία των ασθενών με νόσο του Peyronie στα πρώτα στάδια πρέπει να είναι όσο πιο συντηρητική γίνεται, έως ότου σταθεροποιηθεί η κατάσταση και γίνει εκ νέου εκτίμηση. Οι ασθενείς πρέπει να ενθαρρύνονται να παραμένουν σεξουαλικά ενεργείς, καθώς δεν υπάρχει κανένα δεδομένο που να αποδεικνύει ότι η σεξουαλική δραστηριότητα μπορεί να επιδεινώσει την κατάσταση.